Vanuit Sa Pa nemen we de nachttrein naar Hanoi. Het voordeel is dat je geen hotelkamer moet boeken, het nadeel is dat je een heel lawaaierige en hobbelige nacht tegemoet gaat. De treinen zijn nogal oud en ik dacht een paar keer dat we gingen ontsporen. De cabines zijn vrij klein maar wel netjes. Een hele ervaring!
Om vijf uur ’s morgens komen we in Hanoi aan en rijden we per taxi naar friends travel waar we gaan douchen en ontbijten. Daarna rijden we met het busje in een tweetal uur naar Ninh Binh. De rit leg je grotendeels af via een autostrade en is niet zo mooi. Enkel het laatste stuk naar de homestay is prachtig.
De natuur is hier heel anders dan in Sa Pa. De locals noemen het de Ha Longbaai op land. Een prachtig karstenlandschap omringd door water.
Ook hier komen we vele badpackers tegen. Meestal jonge mensen die er een paar maanden oprit trekken om het land te bezoeken. Ook zijn we reeds 3 jonge vrouwen tegen gekomen die helemaal alleen reizen. Moedig vind ik dat, zelf zou ik het niet zo snel doen. Je kan hier overal ontzettend goedkoop overnachten en eten. Elke homestay heeft ook een badpackers kamer waar je met meerdere personen kan slapen. De Vietnamese bevolking staat ook direct klaar als je in de problemen komt. Ze hebben er heel wat voor over om de toeristen blij te maken.
We komen aan in onze eerste homestay met een zwembad en maken er direct gebruik van. Daarna verkennen we de omgeving met de fiets.
Trang An
Met de fiets vertrekken we naar Trang An, werelderfgoed van Unesco. Deze plaats is pas toegankelijk sinds 2007 en wordt pas sinds 2014 bezocht door toeristen. Je ziet hier overal pas getrouwde stelletjes in een bootje zitten om foto ’s te nemen in de prachtige natuur. November is de ideale maand om te trouwen omdat er dan nauwelijks toeristen zijn.
We stappen in een bootje en bezoeken de drie grotten en het eiland waar de film Kong skull island opgenomen is.
Geweldig mooi om te zien en zeker een bezoek waard! De tocht duurt ongeveer drie uur. We hebben allemaal van die typische hoedjes gekocht omdat je in een open bootje in de vlakke zon zit.
Na de lunch bezoeken we de nieuwe Chua Bai Dinh pagoda. Dit is een 40 tal minuutjes rijden met de fiets vanuit onze homestay. Het boeddhistische tempelcomplex bestaat uit 700 ha en is de grootste van het land. In 2003 zijn ze met de bouw begonnen. Ongelofelijk wat men hier nog kan maken in deze tijd! Mega grote tempels en boeddha ‘s. Trek er zeker minstens twee uur voor uit om alles gezien te krijgen.
Wanneer we terug naar de homestay fietsen begint het al te schemeren. We zien in de verte dat de pagode verlicht is! Mooi om te zien.
Het is super eng om door te fietsen wanneer het pikdonker wordt. De auto ‘s en bromfietsen toetteren voortdurend om je te waarschuwen dat ze eraan komen, het zicht is nihil, geen licht op de fietsen, … ik ben super blij wanneer we heelhuids aankomen.
We nemen terug deel aan het familiediner. De eigenaar opent dit steevast met een toost op Vietnam en we drinken daarna in 1 slok het happy water op, een soort zelfgebrouwen rijstlikeur. Deze homestay is meer voor partypeople, we horen dooreen de nacht steeds het geroep van deze toost. (En sommige mensen die overgeven)
Onze volgende homestay is gelukkig wat rustiger en ligt midden in de natuur. Hier kan ik wat chillen na de drukte van de vorige homestay.
Deze homestay ligt slechts op 7 km van de vorige. Bij de boeking had Bina bij de zoekfunctie het nationale park ingegeven en dacht daardoor dat deze homestay dichter bij het nationale park ligt, maar dat is nog 45 km rijden. Pu Luongreservaat is beroemd om zijn oude boom en het opvangcenter voor apen. Je kan er ook tochten doen van 2 dagen om de mooie bergpanorama’s te zien, rijstvelden en de authentieke dorpen van de etnische minderheden. Vergelijkbaar met Sapa maar dan zonder de imposante bergen. Of zoals ze hier in Vietnam dikwijls zeggen’ same same, but different.’ Omdat de eigenaar van onze homestay beweert dat de eeuwenoude boom blijkbaar al dood is en je in het reservaat zelf geen dieren tegenkom, besluiten we om deze tocht niet te doen. Hij gaat met ons ’s morgens naar de plaatselijke markt om daar te ontbijten zoals de locals doen. De locals komen hier al om vier uur ’s ochtens naartoe. Hoe vroeger hoe verser.
We eten iets rijstachtigs met vlees ertussen, gefrituurde rijstbal, zoete aardappel, gekookte mais en noedelsoep. Onze gids eet een ei op met daarin een eendenkuiken. Wordt hier gegeten als ze ziek zijn. Ik kan er niet naar kijken, want mijn maag draait al om als ik het hoor.
Daarna vertrekken we op een boottocht door het karstenlandschap en de mooie roze waterlelies. De vrouwen roeien hier met hun voeten. Wanneer we even op een rustig plaatsje staan, halen ze hun koopwaar boven en blijven aandringen om iets te kopen. Na de boottocht vragen ze ook om een fooi. We geven 30.000 dong als tip omdat we het niet zo fijn vinden dat ze ons op deze manier steeds geld proberen af te troggelen. Verontwaardigd vraagt ze om 50.000 dong. De Vietnamezen hebben hier beslist wel een andere cultuur dan in Sapa waar ze rustiger en vriendelijker zijn.
Na de boottocht bezoeken we de Bich Dong Pagoda. Een mooie oude tempel die zeker een bezoek waard is als je hier in de buurt verblijft.
De onderste pagode bevind zich aan de voet van de rots, na 100 treden kom je bij de middelste pagoda. Deze is gebouwd in de rots. De bovenste pagode is minder mooi maar hier heb je een heel mooi uitzicht!
Om vier uur in de namiddag beklimmen we de Hang Mua via de oude trappen. Een kaartje kost 100.000 dong. Wanneer je boven komt heb je werkelijk een prachtig uitzicht! Echt de moeite waard. Bovenop de rots staat een draak die druk beklommen wordt door de vele toeristen. Hier is het al moeilijker om mooie foto ’s te nemen zonder dat die vol staat met andere toeristen. We drinken hier samen een Vietnamees biertje Ha Noi en genieten van het mooie uitzicht.
Wendy en Gerrit ‘s blog 